We hebben professionele hulp vandaag! Ondanks de bakken met regen die er deze week gevallen zijn, wordt er vandaag door 2 sterke mannen, met verstand van zaken, gras gelegd, en het terras voor het huisje opnieuw gelegd. Ook vandaag hebben we geregeld buien, maar dat heeft ons er niet van weerhouden heel veel werk te verzetten. Hieronder een fotocompilatie van het leggen van het gras.
De graszoden waren donderdag geleverdHet resultaat. Mooi pad ernaast met oude grindtegels, wat het lopen naar de kas vergemakkelijkt.
En voor het huisje is het hele terras opnieuw gelegd. De hele zak ophoogzand is gebruikt.
Het resultaat
Behalve het gras en het terras, hebben we met neef Mitch, een andere harde werker, een begin gemaakt met het ophogen van de tuin. Daarvoor moeten ook de tegels tussen de perken worden verwijderd.
Eens een keer een foto van de beide eigenaressen!Het verwijderen van de tegels tussen de perkenWeer een berg aarde afgeleverd
De komende tijd hogen we de tuin verder op. Er staat nu nog 1,5 zak (kub) aarde op ons te wachten. Daarna is het hopelijk droog genoeg om te beginnen met moestuinieren. In de kas hebben de courgetteplantjes hun kopje boven de aarde gestoken, en de aardappelen moeten nodig de grond in.
Het is veel te lang geleden dat ik een bericht op mijn Blog schreef. Ik was het al tijden van plan, maar er kwam steeds wat tussen. De persoonlijke omstandigheden zijn op het moment niet standaard, dus het is schipperen met de tijd. Op de tuin is er veel leven: het voorjaar is begonnen, zeker vandaag, waarbij er veel reuring is op het volkstuincomplex. Ook op een andere manier is er veel leven: we hebben een kleigrond die overbevolkt is door wormen. Dat betekent een vruchtbare grond. En dat is voor ons een lichtpuntje, want het bewerken van deze grond vinden we ronduit zwaar. De klei, met het vele onkruid en grassoorten, is niet geschikt voor schoffelen en rustig bewerken. Het is zwaar werk. We hebben daar op het moment veel mee te maken, omdat we een deel van de tuin aan het voorbereiden zijn op het leggen van gras. Op de foto’s kun je zien, wat de resultaten zijn. Omdat het gras waarschijnlijk pas na de 20e april wordt gelegd, hebben we dit deel nu afgedekt met een stuk zwaar zeil; daarmee hopen we te bereiken dat er in de komende week niet opnieuw een explosie van onkruid zal plaatsvinden.
De situatie voordat we gingen wiedenEr zit al wat schot inZo, dat is mooi schoon!Afgedekt
Op een andere manier is er ook leven op de tuin. Corina kreeg van de week bezoek van het echtpaar Eend. Die liepen naar de vijver, alsof ze de weg wisten, gingen daar lekker badderen en duiken. Helaas kan ik het filmpje wat zij ervan maakte, niet tonen in WordPress.
Vanmorgen heb ik het gras besteld in de winkel van ZWN. Verleden week hebben we daar een bestelling gedaan van aarde en opvulzand. Want wat deze tuin, behalve een goede afwatering, ook nodig heeft, is hoogte. De komende tijd wordt het dus scheppen en ophogen, met mogelijk een beetje (betaalde) hulp.
De afwatering, in de vorm van drainagebuizen, zit dicht. Onze buurman Martin heeft met een hogedrukspuit geprobeerd erdoorheen te komen, wat niet is gelukt. We kunnen dus wel aannemen, dat dit systeem niet meer werkt.
In de kas heb ik ondertussen wat gezaaid: tomaten, courgettes, pluksla, en tuinbonen. De laatsten zijn al mooi opgekomen, en vrijdag hebben we daar samen een plek voor vrij gemaakt bij het metalen raster. De eerste moestuingroente van onze Tuin heeft een plek gekregen!
Elke dag dat we zwaar werk verrichten, moeten we ook iets doen waar we echt vrolijk van worden. Dat betekent, zaaien! Van Corina, en van Kirsten, heb ik bloemenzaad gekregen. Corina is daar lekker mee aan de slag gegaan. Dat gaat, in de bakken, vast een mooi kleurenpalet opleveren. In andere bakken staan de violen er nu mooi bij. Die hebben het om de één of andere reden erg moeilijk gehad, bleven slap. De Camellia heeft het naar de zin de de kleigrond. En we hebben appelbloesem! Mooi hè?
Vandaag heb ik voor het eerst deelgenomen aan de algemene werkzaamheden op het volkstuinencomplex. Dat was goed georganiseerd, en gezellig! Dit wordt voor iedere tuin 4x per jaar ingepland. Halverwege het werk werden we voorzien van een heerlijk bakje koffie. En met die strakblauwe lucht erbij, was het werken geen straf vandaag.
Als je reageert op een bericht, vermeld dan ajb je naam erbij. Wij zien berichten zonder je naam!
Bij het veranderen van de voortuin komen we behalve veel stoeptegels, ook een obstakel tegen in de vorm van een stenen bak. Een onmogelijk zwaar en naar onze bescheiden mening onooglijk ding. Die moet eruit. Kalmte zal je redden in dit geval: rustig uitgravend en onze krachten bundelend is het gelukt om het ding van zijn plaats te krijgen. We zijn blij dat we hebben doorgezet. Deze zware acties zijn niet goed voor onze lijven, en we hopen dat het zware werk wat minder wordt in de loop der tijd. Misschien dat we sterke personen hebben die nog wat hulp willen bieden bij het leggen van het terras voor het huisje, waar we een bankje willen zetten.
SpierballenMet een hefboom gaat het lukken de bloembak te verwijderenDe plek voor de stoeptegels is op hoogte
Alle planten die we verleden week hebben gekocht, gaan vandaag ook een plekje krijgen. De Camelia komt voor het huisje, evenals de Buddleja. Verderop, naar de achterkant van de tuin, komt de Rododendron. En aan de kant van het pad met Sue komen twee Cytisus (Brem). We hebben de afgelopen periode zo’n mooie bloeiende Bremmen gezien, dat we hopen dat het bij ons ook zo mooi zal worden. Het is afwachten, vooral op deze kleigrond. De Skimnia krijgt een plekje naast de Dahlia’s, die we een paar weken geleden hebben ingegraven. De grond is nog te nat voor het zetten van de pootaardappelen.
RodondendronBremSkimniaCorina zet de BuddlejaRechts de Camelia. Die zal de komende jaren groter worden en mooi te zien zijn vanuit ons huisje
Behalve water willen we ook licht hebben in het huisje. Omdat er (nog) geen stroom is, zullen we het moeten hebben van de olielampjes. Dat valt nog niet mee, die dingen aan de praat te krijgen. De sokjes zitten behoorlijk vast.
Aan het eind van de middag komt Sue langs, en brengt ons een wit wijntje. Wat een beloning! 🙂 Dat is het mooie van deze tuin, het is niet alleen werken, maar ook relaxen.
Het huisje is nu aardig op orde. We kunnen er een kopje koffie zetten, met meegebracht heet water en op het filtertje. Gezellig hoor, om vrienden die onze tuin willen bewonderen, wat aan te kunnen bieden. Als we op de tuin waren de afgelopen dagen, was er altijd wel aanloop. De vuile vaat gaat nog mee naar huis, want daar hebben we nog niet echt een oplossing voor. Wel hebben we in de Praxis een 20 liter waterreservoir gekocht, wat gaat dienen als een soort van keukenkraan. Dan kunnen we in ieder geval wat omspoelen en onze handen wassen, boven een teiltje. Ik vind het wel een leuk bedachte constructie. Drinkwater is het niet, dat halen we uit flessen of nemen we mee van uit huis. En straks als er geen vorst meer is, zal het water ook weer op de kranen gaan, die op de gangpaden staan.
Michaela helpt flink met spittenAnnemarie zet koffie voor de gasten
De voorspellen voor afgelopen weekend waren mooi. Zaterdag is dat ook zo uitgekomen, ook al stond er een frisse oostenwind. Zondag was de hele dag bewolkt, en bij tijd en wijlen waterkoud. Dat heeft ons er niet van weerhouden om toch verder aan de slag te gaan. Verschillende perken zijn omgespit, en er is een start gemaakt met het verleggen van de tegels waar ik eerder over schreef. Het plan is om een terras te maken voor het huisje, met een bankje. En er is een gedeelte gras in de planning. Dat moeten we nog goed uitmeten, want de zoden moeten binnenkort besteld worden via het winkeltje op het complex. We treffen veel plastic aan in het gedeelte voor het huisje. Dat lijkt te komen van vuilniszakken, en van materiaal wat gebruikt is om onder de tegels te leggen. Dat is inmiddels half vergaan. Als je eraan trekt, blijft er dus een gedeelte in de bodem achter. Niet fijn. Het grof vuil, wat we 18 februari klaar hebben gezet, is helaas nog niet opgehaald.
Het plastic wat we overal vindenAl een deel tegels verwijderdAangetroffen tegels onder de aarde
Er staan nauwelijks vaste planten op onze tuin. Daar willen we ook verandering in brengen. Zondag, met het grijze koude weer, was dan ook een prima dag om eens wat tuincentra te bezoeken. We zijn uiteindelijk “thuis” gekomen met een Rododendron, een Camellia, een Skimnia, en een Buddleia (de vlinderstruik). Ook nog 2 bordervullers gekocht. Vanuit de auto op de trekkar naar de tuin gebracht. Die karren zijn hartstikke handig (en doen mij een beetje denken aan mijn kleuterschool, waar er altijd in het speelkwartier om de karren werd “gevochten”) In de winkel hier op het complex hebben we zaterdag wat bemeste tuinaarde gekocht en zaai en stekgrond. Corina heeft zich daarna gestort op het vullen van één van de houten bakken, met violen. Dat ziet er meteen super gezellig uit.
Die “poten” zijn tafelpoten, en geen rendiergewei mocht je dat denken
Corina heeft met een grote vork de vijver van wat waterplanten ontdaan. Die zijn gaan woekeren, en dat kan best wat minder. Op advies van EJ heeft ze er met een schop een stuk afgehakt, en teruggezet in de vijver. De rest kan weg. We troffen ook nog twee Solar fonteintjes aan. Die kunnen, als ze goed zijn opgeladen door de zon, werken als fonteintje/waterpompje.
Omspitten van de aarde in de kasDe vijverplanten zijn wat uit de kluiten gewassen
Onze buurman vertelde dat binnenkort de beschoeiingen achter bij de sloot zullen worden aangepakt. Ik heb een mail gestuurd naar de tuincommissie met de vraag wat wij er verder aan moeten voorbereiden. Fijn dat het aangepakt gaat worden, we kunnen er immers nauwelijks lopen nu, en daardoor onze gereedschapskast lastig bereiken.
Al met al, een volkstuin is wat anders dan een moestuin. Er komen wat grotere zaken bij kijken. En soms hebben we daar wat hulp bij nodig.
Vandaag stond in het teken van huisvesting. Voor zowel mens als dier. Corina en ik hebben het tuinhuis schoongemaakt. Een drietal thermoskannen met warm water aangevuld met water uit de regenton (dat is best schoon!) waren genoeg om het gevoel van een voorjaarsschoonmaak te geven. En voorjaar was het best vandaag! Zowaar een blauwe lucht vanmorgen, en nauwelijks wind. Dat moedigde ons aan om eerst buiten aan de slag te gaan. Vooral het snoeien was belangrijk. En de eerste zaadjes hebben hun plek gekregen in bakjes in de kas. Het is daar heerlijk werken zo in het zonnetje!
De zaadjes die ik bestelde met een kadobon voor de Makkelijke Moestuin van Lidia en RemcoDe eerste zaden de bakjes in in de kasCorina heeft de bessen gesnoeid, en een deel van een verborgen pad weer herkenbaar gekregen. De grote schoonmaak
En qua huisvesting zijn we ook voor de vogels bezig geweest. Aan de achterkant van het tuinhuis blijkt een vogelhuisje te hangen. Ik kon er net bij om het te openen en schoon te maken. Wat kwam daar veel uit! Hopelijk is het nu weer aantrekkelijk om in te gaan broeden.
Het andere vogelhuisje voor roodborstjes, hebben we aan de westkant = voorkant van het tuinhuis gehangen.
Het was een heerlijk dagje.
Reageer je op een blogje? Schrijf dan je naam in het bericht 🙂
We hebben drie appelbomen op de tuin. Welke soort is ons niet bekend. Het zal dus een verrassing zijn of we straks een handappel hebben, of een soort die we in een appeltaart kunnen gebruiken. En ik hoor je denken…. of helemaal geen appel. Ja, dat kan ook nog. Maar misschien helpt een goede snoeitechniek om dat laatste te voorkomen. Dus toog ondergetekende vanmiddag gewapend met twee snoeischaren naar het verenigingsgebouw, waar het onderwerp van het Tuincafe “snoeien van fruitbomen en het onderhouden van gereedschap” was. Dat was leuk georganiseerd. Via een beamer en flap-over en aanvullende instructie op papier, kregen de toehoorders, onder het genot van koffie of thee, uitleg over gesteltakken, concurrenten en de vorm van een langlot. Volg je me nog? 🙂 Ik kijk nu opeens op een heel andere manier naar (fruit)bomen en pretendeer te zien of ze goed gesnoeid zijn. Of ik het zelf in de praktijk durf te brengen, durf ik nog niet te zeggen. Misschien is het eerste jaar een beetje begeleiding op afstand niet verkeerd.
Henk toont een hoek van een gesteltakMarjolein geeft uitlegWim maakt mijn snoeischaar schoon
En hieronder dan het verschil tussen niet zo goed gesnoeid en goed gesnoeid.
Ik had vandaag nog meer plannen dan alleen het volgen van dit Tuincafé. Ik wilde alvast wat tuinbonen voorzaaien, en tomaat, in de kas. In de Spekstraat zaden gekocht vanmorgen. Met het idee om zaai en stekgrond te halen in de winkel op het tuincomplex. Volgende keer iets meer rekening houden met de openingstijden van deze winkel. Zaterdag tussen 10 en 12:30 uur. Het geeft niet, het was toch eigenlijk ook te koud vandaag om heel lang op de tuin bezig te zijn. Ondanks de thermoskan met thee, gaat de kou toch op een gegeven moment in je botten zitten. En eerlijk gezegd moeten soms andere dingen eerst: bij het naar buiten stappen uit de kas, ging ik regelmatig bijna onderuit: natte aarde op betonnen ondergrond. Dus om dit eens even op te lossen, en om warm te worden, de stoep voor de kas goed schoongemaakt.
Bij de zadenhandel heb ik ook een nestkast gekocht voor roodborstjes. Die ophangen is het plan voor aankomende week. Want als iets geweldig is als bijkomende factor bij deze tuin dan is het wel de aanwezigheid van vogels. Ik had vanmorgen gezelschap van een kleine bonte specht, van een paar mussen, en van een roodborst. Die laatste was duidelijk op zoek naar een woning.
Oh ja, en als je reageert op een blogje, laat dan even je naam achter in het bericht. Ik krijg vaak anonieme reacties en dat is jammer!
We hebben een goede dag uitgekozen om een start te maken op onze tuin. Het is echt geweldig voorjaarsweer. Veel te warm natuurlijk, records worden weer gebroken. Het is 15 graden Celsius, en we zien heel veel blauwe lucht vandaag. Behalve dat er gewerkt moet worden (zoals alle voor ons onbruikbare spullen het huisje uit) is het tegelijkertijd vooral genieten, van onze stek, en van de vogeltjes. Ze hebben ook het voorjaar in hun bolletje.
Het plan vandaag is, het huisje wat schoon te maken en de spullen, die we niet willen hebben, achter de heg te stallen. Ook knotten we voor het eerst van ons leven een wilg 🙂 Super leuk om te doen trouwens.
Dat de Schotertuin nat was, dat wisten we. Maar hier liegt het er ook niet om. Grote plassen over de hele tuin. Het maakt het er niet gemakkelijker op, om de Blauwe Bes en Rozemarijn een plekje te geven. De aarde is loodzwaar, blijft aan de schop hangen. Ik ben benieuwd of ze de verhuizing van moestuin naar volkstuin gaan overleven in deze kletsnatte omstandigheden.
Zelf hebben we al even van het voorjaarszonnetje genoten, zittend op een bankje wat te leuk is om weg te doen. Enkele wakkere bijtjes vergezellen ons.
Hieronder een impressie van deze eerste werkdag.
Het maken van ruimte voor de blauwe besMisschien een vijver erbij?Snoeien van de knotwilgLeegruimen van ons huisjeDe geknotte wilgAl aardig opgeruimd binnenHet wordt al best gezellig zoOp de klompen, aan de slag snoeischaar
We zijn ons bewust van de landelijke wateroverlast. Maar wat er nu op ons Landje gebeurt, heeft wel effect op ons enthousiasme. En dus is het besluit genomen: na 8 jaar Schotertuin, stoppen we ermee! Het was een leuke, leerzame tijd.
Maar het nemen van het besluit is wel gemakkelijk geworden door een heel welkome gebeurtenis: na bijna 3 jaar wachtlijst is er een super mooie Volkstuin beschikbaar gekomen. Ons Buitenverblijf, want zo gaan Corina en ik het noemen, ligt op Volkstuinderscomplex “Zonder Werken Niets”. Vrijdag 26 januari gaan we het contract tekenen en ontvangen we de sleutel. Verleden week zijn we wezen kijken, en heb ik de eerste foto’s geschoten. Zie hier de eerste beelden van onze tuin, waar ik ook weer een blog over ga bijhouden. Voorlopig blijft het even hetzelfde blog-adres, dus blijf me volgen! Behalve een mooi huisje, hebben we straks ook een hele mooie kas tot onze beschikking! Nooit meer voorzaaien in bakjes in huis, maar georganiseerd (dat gaan we proberen in ieder geval).
Sommige gewassen hebben wij als moestuinierders nog nooit eerder op ons Landje gehad. Zoals mais. We hebben 16 mei vier maisplantjes van Sue gekregen, en nu is de vraag: wanneer zijn ze klaar voor de oogst? Als je andere blogs erop naleest, kun je de bladen afpellen, en voelen of er sap uit de mais komt als je erop drukt met je nagel. Een andere methode is wachten totdat de pruik (ja echt, het is net haar) verdort. Ik denk dat ik voor dat laatste ga. Op de linker foto is te zien dat dat stadium nog niet is bereikt. Zo hebben we ook nog wel het één en ander te leren rondom prei. Prei wordt in een breed gat gezet (steel-breedte). De prei krijgt dan als het ware de neiging om dat gat te vullen, en zal groeien. In de breedte. Maar hoe krijg je mooie lange witte stukken in je prei? Zoals op de rechter foto te zien is, is deze prei te kort. Hij was wel heerlijk trouwens. De prei moet wat dieper de grond in. Hoe meer prei onder de grond zit, hoe langer het witte deel wordt. En het hart van de prei (daar waar het harde deel overgaat in bladeren) moet net boven de grond uitkomen.
De mais
Prei
Verleden week hebben we ’s avonds wat op het Landje gewerkt. De peulen zijn geoogst en de planten verwijderd, en we hebben pompoenplantjes gezet. Eerst even onder de kas, en later in de volle grond. Ik ben benieuwd hoe het ze zal vergaan; er zijn heel veel hongerige beesten op de tuin. Wij hebben er minder last van als andere tuintjes, misschien ook omdat we heel consequent zijn met plastic bakjes en lange stokjes diep in de grond om de kwetsbare plantjes heen. Bij de pompoenplantjes hebben we dat ook weer toegepast, en bij de sla. Corina had mooie slaplantjes gehaald bij ons “hofleverancier”, en dit worden hele mooie kropjes. Helaas heb ik er (nog) geen foto van gemaakt. En wat vinden jullie van de sperzieboontjes? Linker foto hieronder. Ze zijn lekker. Rechts zie je de pompoenplantjes zoals ze een week geleden waren.
Sperziebonen
Pompoenplantjes
Dat de vriezer inmiddels vol ligt met courgette, zal jullie ook niet verbazen. Ik was eerst nog niet zeker dat de planten wat zouden produceren (zie eerder blog) maar die angst was onterecht. Ik vind het altijd weer een feest als ik courgettesoep maak, of een pasta. Het is zo’n gemakkelijke plant. En ik denk dat als ik er naast zou gaan zitten, dat ik ze kan zien groeien 🙂
We zijn ook al een beetje bezig met het najaar. Corina heeft boerenkool- en rode koolplantjes gehaald. En in de spruitplanten zitten al mooie spruitjes in de oksels. Dat gaat goed (maar ook weer terdege beschermd, met wit fijnmazig gaas). Over de savooiekool heb ik mijn twijfels. Dat wordt geen krop, maar losse bladeren. Hij sluit zich niet mooi. Maar savooiekool is ook nieuw op het Landje; niet alles kan in één keer goed gaan. Als afsluiting van dit blog noem ik nog weer even onze gezellige bezoeker, poes Muis. Die strekte zich lekker uit op het kasje in de zon. En last but not least moet ik ons kunstproject noemen. Onverwoestbare munt, die zich een weg heeft gebaand door alle gestapelde plastic flessen heen. Oh, en ik vergeet bijna onze blauwe bes. Met wat geduld hebben we er straks 10 voor in de yoghurt 🙂
Soms schiet het schrijven van een blogje er een beetje bij in. Door vakantie, door omstandigheden. En wordt het een blog met een opsomming van activiteiten, en veel foto’s. – de tuinbonen zijn gerooid, geblancheerd, en in de vriezer. Buren hebben mooiere, wij hebben voornamelijk kleine planten gehad, en bonen die gauw zwart werden – de aardbeienplanten leveren heeeeeel erg matig aardbeien. Klein, rot, weinig – Corina heeft nog spinazie gezaaid. – Corina heeft sla gezet, en zonnebloemen – de courgetteplanten zijn eindelijk gaan bloeien, en leveren nu ook mooie courgettes – de pruimenboom bloeit weer niet – de bessenstruik leek leeg, maar diep verstopt en onderaan zaten veel bessen, waarvan er al veel in de vriezer liggen – de maisplanten doen het goed, en in de oksels komen al kleine maisjes 🙂 – mieren hebben hun eitjes gelegd in het hout wat het nog niet gebouwde kasje – de prei wordt mooi dik, maar heeft veel blad – onkruid deed het heel goed op ons Landje – poes Muis komt regelmatig langs, en is heerlijk aaibaar – we hebben een bramenstruik van de buren gehad!
M'n landje 